تَخْسِيسٌ - [خ س س]. (مص. خَسَّسَ). "تَخْسِيسُ حَقِّهِ": الإِنْقَاصُ مِنْهُ، جَعْلُهُ دَنِيّاً حَقِيراً.
تَخْسِيسٌ - [خ س س]. (مص. خَسَّسَ). "تَخْسِيسُ حَقِّهِ": الإِنْقَاصُ مِنْهُ، جَعْلُهُ دَنِيّاً حَقِيراً.