تَرَهُّبٌ - [ر هـ ب]. (مص. تَرَهَّبَ).
١. "تَرَهُّبُ الرَّجُلِ": صَيْرُهُ رَاهِباً.
٢. "تَرَهُّبُ الرَّاهِبِ": تَخَشُّعُهُ، تَعَبُّدُهُ.
تَرَهُّبٌ - [ر هـ ب]. (مص. تَرَهَّبَ).
١. "تَرَهُّبُ الرَّجُلِ": صَيْرُهُ رَاهِباً.
٢. "تَرَهُّبُ الرَّاهِبِ": تَخَشُّعُهُ، تَعَبُّدُهُ.