تَشْرِيكٌ - [ش ر ك]. (مص. شَرَّكَ).
١. "رَغِبَ فِي تَشْرِيكِهِ": جَعْلُهُ شَرِيكاً.
٢. "تَشْرِيكُ النَّعْلِ": وَضْعُ شِرَاكٍ لَهَا.
تَشْرِيكٌ - [ش ر ك]. (مص. شَرَّكَ).
١. "رَغِبَ فِي تَشْرِيكِهِ": جَعْلُهُ شَرِيكاً.
٢. "تَشْرِيكُ النَّعْلِ": وَضْعُ شِرَاكٍ لَهَا.