تَضَمُّنٌ - [ض م ن]. (مص. تَضَمَّنَ). "وَجَدَ فِي مَوْضُوعِهِ تَضَمُّناً لأَفْكَارِ غَيْرِهِ": اِشْتِمَالُهُ، اِحْتِوَاؤُهُ.
تَضَمُّنٌ - [ض م ن]. (مص. تَضَمَّنَ). "وَجَدَ فِي مَوْضُوعِهِ تَضَمُّناً لأَفْكَارِ غَيْرِهِ": اِشْتِمَالُهُ، اِحْتِوَاؤُهُ.