تَعْتِيبٌ - [ع ت ب]. (مص. عَتَّبَ). "تَعْتِيبُ البَابِ": جَعْلُ عَتَبَةٍ لَهُ.
تَعْتِيبٌ - [ع ت ب]. (مص. عَتَّبَ). "تَعْتِيبُ البَابِ": جَعْلُ عَتَبَةٍ لَهُ.