تَعَمُّدٌ - [ع م د]. (مص. تَعَمَّدَ). "كَانَ تَعَمُّدُهُ مَقْصُوداً": قَصْدُهُ، إِصْرَارُهُ. "طَعَنَهُ بِتَعَمُّدٍ".
تَعَمُّدٌ - [ع م د]. (مص. تَعَمَّدَ). "كَانَ تَعَمُّدُهُ مَقْصُوداً": قَصْدُهُ، إِصْرَارُهُ. "طَعَنَهُ بِتَعَمُّدٍ".