تَعْنِيبٌ - [ع ن ب]. (مص. عَنَّبَ). "تَعْنِيبُ الكَرْمِ": صَيْرُهُ ذَا عِنَبٍ.
تَعْنِيبٌ - [ع ن ب]. (مص. عَنَّبَ). "تَعْنِيبُ الكَرْمِ": صَيْرُهُ ذَا عِنَبٍ.