تَغَمْغُمٌ - [غ م غ م]. (مص. تَغَمْغَمَ).
١. "تَغَمْغُمُ الخَطِيبِ": عَدَمُ تَبْيَانِهِ لِكَلاَمِهِ.
٢. "تَغَمْغُمُ السَّبَّاحِ": تَصْوِيتُهُ.
تَغَمْغُمٌ - [غ م غ م]. (مص. تَغَمْغَمَ).
١. "تَغَمْغُمُ الخَطِيبِ": عَدَمُ تَبْيَانِهِ لِكَلاَمِهِ.
٢. "تَغَمْغُمُ السَّبَّاحِ": تَصْوِيتُهُ.