تَكَفَّنَ - [ك ف ن]. (ف: خما. لازم، م. بحرف). تَكَفَّنْتُ، أَتَكَفَّنُ، تَكَفَّنْ، مص. تَكَفُّنٌ. "تَكَفَّنَ بِالثَّوْبِ": تَغَطَّى بِهِ.
تَكَفَّنَ - [ك ف ن]. (ف: خما. لازم، م. بحرف). تَكَفَّنْتُ، أَتَكَفَّنُ، تَكَفَّنْ، مص. تَكَفُّنٌ. "تَكَفَّنَ بِالثَّوْبِ": تَغَطَّى بِهِ.