آزَفَ - [أ ز ف]. (ف: ربا. متعد). آزَفْتُ، أُؤْزِفُ، آزِفْ، مص. إِيزَافٌ. "آزَفَ صَاحِبَهُ": أَعْجَلَهُ.
آزَفَ - [أ ز ف]. (ف: ربا. متعد). آزَفْتُ، أُؤْزِفُ، آزِفْ، مص. إِيزَافٌ. "آزَفَ صَاحِبَهُ": أَعْجَلَهُ.