تَكْويمٌ - [ك و م]. (مص. كَوَّمَ).
١. "تَكْويمُ التُّرابِ": جَمْعُهُ، جَعْلُهُ أَكْواماً.
٢. "تَكْويمُ الأثاثِ": جَعْلُ بَعْضِهِ على بَعْضٍ.
تَكْويمٌ - [ك و م]. (مص. كَوَّمَ).
١. "تَكْويمُ التُّرابِ": جَمْعُهُ، جَعْلُهُ أَكْواماً.
٢. "تَكْويمُ الأثاثِ": جَعْلُ بَعْضِهِ على بَعْضٍ.