تَمْنِيةٌ - [م ن ي]. (مص. مَنَّى). "سَعَى إلَى تَمْنِيَتِهِ بِالنَّجَاحِ": جَعْلُهُ يَتَمَنَّاهُ.
تَمْنِيةٌ - [م ن ي]. (مص. مَنَّى). "سَعَى إلَى تَمْنِيَتِهِ بِالنَّجَاحِ": جَعْلُهُ يَتَمَنَّاهُ.