تَميَّسَ - [م ي س] (ف: خما. لازم) تَميَّسْتُ، أَتَمَيَّسُ، مص. تَميُّسٌ. "تَمَيَّسَ الرَّجُلُ": تَمَايَلَ، تَبَخْتَرَ فِي مَشْيِهِ.
تَميَّسَ - [م ي س] (ف: خما. لازم) تَميَّسْتُ، أَتَمَيَّسُ، مص. تَميُّسٌ. "تَمَيَّسَ الرَّجُلُ": تَمَايَلَ، تَبَخْتَرَ فِي مَشْيِهِ.