تَنَاتَفَ - [ن ت ف]. (ف: خما. لازمتع). تَنَاتَفْتُ، أتَنَاتَفُ، مص. تَنَاتُفٌ.
١. "تَنَاتَفَ الشَّعْرُ": اُنْتُزِعَ.
٢. "تَنَاتَفَ الشَّعْرَ": نَتَفَهُ.
تَنَاتَفَ - [ن ت ف]. (ف: خما. لازمتع). تَنَاتَفْتُ، أتَنَاتَفُ، مص. تَنَاتُفٌ.
١. "تَنَاتَفَ الشَّعْرُ": اُنْتُزِعَ.
٢. "تَنَاتَفَ الشَّعْرَ": نَتَفَهُ.