تَهَكُّمٌ - [هـ ك م]. (مص. تَهَكَّمَ). "أَجَابَهُ بِتَهَكُّمٍ": بِسُخْرِيَةٍ، بِاسْتِهْزَاءٍ، بِتَكَبُّرٍ.
تَهَكُّمٌ - [هـ ك م]. (مص. تَهَكَّمَ). "أَجَابَهُ بِتَهَكُّمٍ": بِسُخْرِيَةٍ، بِاسْتِهْزَاءٍ، بِتَكَبُّرٍ.