تَهَوُّدٌ - [هـ و د]. (مص. تَهَوَّدَ). "تَهَوُّدُ الرَّجُلِ": صَيْرُهُ يَهُودِيّاً.
تَهَوُّدٌ - [هـ و د]. (مص. تَهَوَّدَ). "تَهَوُّدُ الرَّجُلِ": صَيْرُهُ يَهُودِيّاً.