تَوَاقَحَ - [و ق ح]. (ف: خما. لازم). تَوَاقَحَ، يَتَوَاقَحُ، مص. تَوَاقُحٌ. "تَوَاقَحَ الرَّجُلُ": تَظَاهَرَ بِالوَقَاحَةِ.
تَوَاقَحَ - [و ق ح]. (ف: خما. لازم). تَوَاقَحَ، يَتَوَاقَحُ، مص. تَوَاقُحٌ. "تَوَاقَحَ الرَّجُلُ": تَظَاهَرَ بِالوَقَاحَةِ.