تَوَهَّدَ - [و هـ د]. (ف: خما. لازم). تَوَهَّدَ، يَتَوَهَّدُ، مص. تَوَهُّدٌ. "تَوَهَّدَ الفِراشُ": تَمَهَّدَ.
تَوَهَّدَ - [و هـ د]. (ف: خما. لازم). تَوَهَّدَ، يَتَوَهَّدُ، مص. تَوَهُّدٌ. "تَوَهَّدَ الفِراشُ": تَمَهَّدَ.