سزاوار نیست که اهل مدینه و اعراب [بادیهنشینِ] پیرامونِ آنان، از [همراهى با] رسول الله بازمانند و حفظ جان خویش را بر او مقدّم شمارند؛ زیرا در راه الله هیچ تشنگى و رنج و گرسنگیای به آنان نمىرسد و در هیچ مكانى كه كافران را به خشم مىآورد قدم نمىگذارند و از جانب دشمن هیچ [شکست و] ضربهای نمیخورند، مگر اینكه به [پاداشِ] آن، کاری شایسته برایشان ثبت مىشود. به راستی که الله پاداش نیكوكاران را ضایع نمىگردانَد.