گروهی از اشراف و بزرگان قومش که کفر ورزیده بودند و دیدار آخرت را دروغ میانگاشتند و در زندگی دنیا نعمت و آسایش به آنان داده بودیم، گفتند: «این [مرد کسی] نیست مگر بشری همچون شما؛ از آنچه [شما] میخورید [او نیز] میخورد و از آنچه که شما مینوشید [او نیز] مینوشد [پس مزیّتی ندارد که پیامبر باشد].