[نوبت] هر یک از آنان [= همسرانت] را که بخواهی [میتوانی] به تأخیر اندازی و هر کدام را بخواهی، [میتوانی] نزد خویش جای دهی؛ و اگر هر یک از آنان را که از او کناره گرفتهای [و نوبتش به تأخیر افتاده است] طلب کنی، [در هر حال] هیچ گناهی بر تو نیست. این [اختیار در انتخاب،] نزدیکتر است به اینكه چشمشان روشن شود و اندوهگین نباشند و همگیشان از آنچه به آنان بخشیدهای راضی گردند؛ و الله میداند که شما [مردان دربارۀ محبتِ بیشتر به برخی زنانتان] چه در دل دارید؛ و الله همواره دانای بردبار است.