زنان شوهردار [بر شما حرامند]؛ مگر زنانی که [کنیزتان هستند و شما] مالک آنها شدهاید. [این] فریضۀ الهی است که بر شما مقرر داشته است و غیر از اینها [که گفته شد،] برایتان حلال است که ـ در حالی که پاکدامنی میورزید و زناکار نیستید ـ با اموال خود [زنان دیگر را] طلب کنید. پس آن زنانی را که [به ازدواج درآوردید و] از آنان کام گرفتید، باید مهریهشان را به عنوان فریضهای به آنان بدهید و در مورد آنچه بعد از تعیین مهریه [در مورد بیش و کمِ آن] با یکدیگر توافق میکنید، گناهی بر شما نیست. بیگمان، الله دانای حکیم است.