و افرادی از آنان [= مشرکان] هستند که [هنگام تلاوت قرآن] به تو گوش میسپارند و[لی] ما بر دلهایشان پردهای افکندهایم تا آن را نفهمند و در گوشهایشان سنگینی [قرار دادهایم]؛ و اگر تمام معجزات [و دلایل توحید] را ببینند، [باز هم] به آن ایمان نمیآورند تا نزدت بیایند و با تو مجادله کنند. کسانی که کفر ورزیدند میگویند: «این [قرآن، چیزی] نیست مگر افسانههای پیشینیان».