23. Эй касоне, ки ба Аллоҳу Расулаш имон овардаед, агар падарону бародаронатон дӯст доранд, ки куфрро
ба ҷои имон интихоб кунанд, онҳоро дӯст магиред ва сирру асрори мусулмононро ба онон фош накунед. Модоме, ки онон бар ақидаи куфрашон ҳастанд. Пас ҳар кас аз шумо дӯсташон бидорад, ҳамоно
нофармонбардории Аллоҳ кардааст ва аз ситамкорон
хоҳад буд.(1)
____________________
1. Тафсири Табарӣ 14/176
نتائج البحث
