5. Ӯст, он ки хуршедро дурахшанда ва моҳро мунаввар сохт ва барои моҳ манзилҳо(1) муайян кард, то шумори сол ва ҳисобро бидонед. Аллоҳ ҳамаи инҳоро ҷуз ба ҳақ наёфарид ва оётро барои мардуме, ки медонанд, ба тафсил баён мекунад.
____________________
1. Ба офтоб рӯзро ва ба маҳтоб моҳу солҳо дониста мешаванд. Тафсири Ибни Касир 4\248
نتائج البحث
