14.   Аллоҳ аст шоистаи ибодат ва дуо ва касонеро ки ба ҷои Ӯ аз бутҳо дуо мепурсанд, ба ҳеҷ ваҷҳе дуояшонро иҷобат наменамоянд, магар монанди касе, ки ду дасти худро ба сӯи об бикушояд, то ба даҳонаш бирасад, вале ҳаргиз об ба даҳонаш нахоҳад расид.
Ва дуои кофирон ҷуз дар гумроҳӣ нест.
____________________
1. Тафсири Саъдӣ 1\415


الصفحة التالية
Icon