18. Барои мӯъминоне, ки
даъвати Парвардигорашонро пазируфтанд, мукофоти некӯест (яъне ҷаннат аст).
Ва касоне, ки даъвати Ӯро напазируфтаанд, ҷояшон дӯзах аст, агар ҳар он чиро, ки бар рӯи замин аст ва монанди онро дошта бошанд, онро фидя кунанд, то ки азоби Аллоҳро аз худ дур кунанд аз онон қабул карда нашавад. Онон ба сахтӣ пурсида шаванд аз амалҳои бадашон ва маконашон ҷаҳаннам аст ва он бад ҷойгоҳест!(1)
____________________
1. Тафсири Табарӣ 16\416
نتائج البحث
