4.        Аллоҳ барои ҳеҷ кас ду дил дар дарунаш қарор надодааст. Ва Аллоҳ ҳеҷ гоҳ занонатонро, ки бо зиҳор(1) модари худ мехонед, модаронатон қарор надод
ва писархондагонатонро фарзандатон насохт, зеро ин ду амал(2) ҳеҷ гоҳ дар таҳрими абадӣ ҳақиқат шуда наметавонад. Инҳо суханонест, ки аз ҳақиқат берун аст, ба забон мегӯед. Ва Аллоҳ ҳақ мегӯяд ва Ӯст, ки барои бандагонаш роҳ менамояд.
____________________
1. Дар ҷоҳилият мард занашро мегуфт: «Ту барои ман ҳамчун модарам ҳастӣ» ё мегуфт: «Пушти ту ҳамчун пушти модарам ҳаст» ва ин дар ҷоҳилият талоқ дониста мешуд. Аллоҳ таоло баён кард, ки ҳеҷ гоҳ зан (ҳамсар), модар ба ҳисоб намеравад ва ин ҳукмро бекор кард. 2. Яъне, занонро ба ҷои модар хондан ва писархондагон.


الصفحة التالية
Icon