43.    Ӯст, ки Худ ва фариштагонаш бар шумо дуруд(1) мефиристанд, то шуморо аз торикиҳои куфр ва гумроҳӣ ба сӯи равшанӣ (яъне, Ислом) берун барад, зеро Аллоҳ бо мӯъминон меҳрубон аст, ҳам дар дунё ва ҳам дар охират ва онҳоро азоб намедиҳад, модоме, ки бо ихлос Ӯро итоат мекунанд!(2)
____________________
1. Дуруд аз ҷониби Аллоҳ лутф ва раҳмат аст ва аз ҷониби фариштагон истиғфору дуои хайр аст. 2. Тафсири Ибни Касир 6\436


الصفحة التالية
Icon