54. Ва чун миёни онҳо ва он орзу, ки пазириши имони онҳо ва наҷот аз азоб
аст, ҷудой афканда шуд, ҳамчунон ки бо дигарон, ки чунин меандешиданд ва сахт дар шубҳа буданд, низ чунин шуд. Ҳароина, онҳо сахт дар шубҳа буданд ва зиндагиро пайваста бо гумони ботил ба сар бурданд ва ба ҳамин сабаб имон наоварданд.(1)
____________________
1. Тафсири Бағавӣ 6\407