37. роҳҳо ва дарҳои осмонҳо бирасам. Ва Аллоҳи Мӯсоро бубинам, зеро ҳароина, гумон мебарам, ки ӯ дар он иддиояш, ки мо Парвардигоре дорем ва ин Парвардигор болои осмонҳост, дурӯғгӯ ҳаст.
Ба ин тарз кирдори зишти Фиръавн дар назараш ороста шуд ва ӯ аз роҳ бозмонд
ва ҳила ва найранги ӯ дар ботил сохтани мӯъҷизаҳои Мӯсо ҷуз зиён ҳеҷ набуд.
Ва дар дунёву охират ба ҷуз бадбахтӣ фоидае ба худ набурд.(1)
____________________
1. Твфсири Бағавӣ 7\149 ва Тафсири Саъдӣ 1\737
نتائج البحث
