12. то наҷот додани мӯъминон ва ғарқ кардани кофиронро барои шумо панде қарор диҳем ва гӯшҳои шунаво онро бишунаванд ва ба ёд супоранд.(1)
____________________
1. Тафсири Табарӣ 23\578


الصفحة التالية
Icon