A ò rán Òjíṣẹ́ kan níṣẹ́ àfi pẹ̀lú èdè ìjọ rẹ̀1 nítorí kí ó lè ṣàlàyé (ẹ̀sìn) fún wọn. Nígbà náà, Allāhu yóò ṣi ẹnikẹ́ni tí Ó bá fẹ́ lọ́nà. Ó sì máa tọ́ ẹnikẹ́ni tí Ó bá fẹ́ sọ́nà; Òun ni Alágbára, Ọlọ́gbọ́n.2
____________________
1 “Èdè ìjọ rẹ̀” nínú āyah yìí dúró fún “èdè abínibí rẹ̀” tàbí “èdè ìlú tí Allāhu (subhānahu wa ta'ālā) rán an níṣẹ́ sí”. Èyí ni ìtúmọ̀ ọ̀rọ̀ náà nítorí ìdí pàtàkì méjì. Ìdí àkọ́kọ́: Èdè abínibí Ànábì kọ̀ọ̀kan àti Òjíṣẹ́ kọ̀ọ̀kan ni Allāhu (subhānahu wa ta'ālā) fi rán ẹnì kọ̀ọ̀kan wọn níṣẹ́. Ìdí kejì: Ìkọ̀ọ̀kan àwọn Ànábì àti Òjíṣẹ́ Ọlọ́hun (a.s.w.) ni Ọlọ́hun rán níṣẹ́ sí àwọn elédè abínibí rẹ̀ nìkan àyàfi Ànábì wa Muhammad (sollalāhu 'alayhi wa sallam). Gbogbo elédè rẹ̀ àti elédè mìíràn ni Allāhu rán Ànábì wa nìkan níṣẹ́ sí. Tòhun ti bẹ́ẹ̀ náà ẹ̀wẹ̀, Allāhu kò fi èdè mìíràn yàtọ̀ sí èdè abínibí Ànábì (sollalāhu 'alayhi wa sallam) rán an níṣẹ́. Tòhun ti bẹ́ẹ̀ náà, Allāhu kò tìtorí àwọn elédè mìíràn t’ó wà láyìíká rẹ̀ fi èdè mìíràn kún èdè abínibí Ànábì Muhammad (sollalāhu 'alayhi wa sallam) nínú ìmísí Rẹ̀. Èdè abínibí rẹ̀ náà sì ni èdè Lárúbáwá. Dípò kí Allāhu tún lo èdè mìíràn fún ìmísí Rẹ̀ fún Ànábì (sollalāhu 'alayhi wa sallam), àwọn ògbifọ̀ ni Ànábì (sollalāhu 'alayhi wa sallam) máa ń lo nígbàkígbà tí iṣẹ́ jíjẹ́ rẹ̀ bá kan elédè mìíràn. Lẹ́yìn àlàyé yìí, àwọn n̄ǹkan mẹ́ta wọ̀nyí gbọ́dọ̀ yé wa dáradára. Àkọ́kọ́: Èyíkéyìí èdè tí ẹnikẹ́ni bá túmọ̀ al-Ƙur’ān sí, kò lè ṣe dọ́gba sí al-Ƙur’ān. Kò sì lè rọ́pò rẹ̀. Nítorí náà, tí àléébù kan tàbí òmíràn bá jẹyọ nínú iṣẹ́ atúmọ̀ èdè al-Ƙur’ān, kò kó àlèébú kan kan bá al-Ƙur’ān rárá tí àtúnṣe bá padà dé bá ìtúmọ̀-òdì náà nítorí pé ọ̀rọ̀ tí Allāhu sọ gẹ́lẹ́ sì wà nínú tákàǹdá tí kò yinjẹ. Kò sì túmọ̀ sí pé al-Ƙur’ān ti pé méjì lórí igbá. Ìkejì: Àwọn tírà sánmọ̀ mìíràn bíi Zabūr, Taorāt àti ’Injīl ti wọ ipò aláìsí nítorí pé kò sí ẹyọ kan nínú mẹ́tẹ̀ẹ̀ta wọ̀nyẹn tí èdè ìsọ̀kalẹ̀ rẹ̀ (èdè ìfihàn rẹ̀) kò tí ì dòkú. Ìtúmọ̀ ọ̀rọ̀ àwọn akọ̀tàn nìkan l’ó kù wọ́n kù. Ìkẹta: Olùdásílẹ̀ ìjọ Ahmadiyyah tako bí ó ṣe jẹ́ pé èdè abínibí nìkan ni Allāhu fi máa ń bá ìkọ̀ọ̀kan àwọn Ànábì Rẹ̀ àti àwọn Òjíṣẹ́ Rẹ̀ sọ̀rọ̀. Mirza Ghulam Ahmad, ìyẹn olùdásílẹ̀ ìjọ Ahmadiyyah, parọ́ ńlá mọ́ Allāhu pé Allāhu fi èdè mìíràn yàtọ̀ sí èdè abínibí òun rán òun níṣẹ́ sáyé. Àpapọ̀ àwọn èdè náà sì jẹ́ mẹ́fà; èdè Gẹ̀ẹ́sì, Punjabi, Hébérù, Paṣian, Lárúbáwá àti Urudu. Èdè Urudu nìkan sì ni èdè abínibí rẹ̀. Bí ó tilẹ̀ jẹ́ pé òpùrọ́ pọ́nńbélé t’ó pe ara rẹ̀ ní Ànábì àti Òjíṣẹ́ Ọlọ́hun sí gbogbo ayé ni ọ̀gbẹni náà, ó tún ti ṣàì gbàgbọ́ nínú āyah yìí “A ò rán Òjíṣẹ́ kan níṣẹ́ àfi pẹ̀lú èdè ìjọ rẹ̀“. Kò sì wulẹ̀ tún sí ìsọ̀kalẹ̀ ìmísí mímọ́ ti Allāhu mọ́ fún ẹnikẹ́ni lẹ́yìn ikú Ànábì wa (sollalāhu 'alayhi wa sallam) àfi àwọn onímìísí èṣù bíi ti mirza Ghulam Ahmad, àwọn onisūfīy àti àwọn ẹlẹ́mìí-gbígbé. Allāhu là wá lọ́wọ́ gbogbo àwọn asòòkùn-sẹ́sìn.
2 Ẹ wo ìtọsẹ̀-ọ̀rọ̀ fún sūrah al-’Ani‘ām; 6:12.