ای کسانیکه به الله ایمان آوردهاید و به احکامش عمل کردهاید، اگر زنان مؤمن مهاجر از سرزمین کفر به سرزمین اسلام نزدتان آمدند آنها را در راستی ایمانشان بیازمایید، الله به ایمانشان آگاهتر است، و ذرهای از آنچه دلهایشان دربردارد بر او پوشیده نمیماند. اگر پس از آزمایش به آنچه راستگوییشان را برایتان آشکار میگرداند آنها را مؤمن دانستید آنها را به شوهران کافرشان بازنگردانید. برای زنان مؤمن حلال نیست که به نکاح مردان کافر درآیند، و برای کافران نیز حلال نیست که با زنان مؤمن ازدواج کنند، و به شوهرانشان مهریهای را که خرجشان کردهاند بدهید. و - ای مؤمنان- بر شما گناهی نیست که پس از انقضای عدۀ آنها و به شرط اینکه مهریههایشان را پرداخت کردید با آنها ازدواج کنید، و هرکس همسرش زنی کافر باشد یا از اسلام بازگردد نباید آن را نگه دارد؛ چون با کفر او نکاح میان آن دو از بین میرود، و آنچه از مهریۀ همسران مرتد خویش که خرج کردهاید از کافران بخواهید، و آنها نیز باید آنچه از مهریههای آن همسرانشان که اسلام آوردهاند خرج کردهاند، بخواهند. این امر- یعنی بازگرداندن مهریهها از سوی شما و از سوی آنها- همان حکم الله است. او سبحانه به آنچه میخواهد میان شما حکم میکند، و الله از احوال و اعمال بندگانش آگاه است، و ذرهای از احوال و اعمالشان بر او پوشیده نمیماند، و در آنچه برای بندگانش تشریع میکند بسیار دانا است.