قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلنَّاسِ
(Ya Peyğəmbər!) De: “Pənah aparıram insanların Rəbbinə;
مَلِكِ ٱلنَّاسِ
İnsanların ixtiyar sahibinə;
إِلَٰهِ ٱلنَّاسِ
İnsanların tanrısına;
مِن شَرِّ ٱلۡوَسۡوَاسِ ٱلۡخَنَّاسِ
Vəsvəsə verən, (Allahın adı çəkiləndə isə qorxusundan) qaçıb gizlənən Şeytanın şərindən-
ٱلَّذِي يُوَسۡوِسُ فِي صُدُورِ ٱلنَّاسِ
O Şeytan ki, insanların ürəklərinə vəsvəsə salır,
مِنَ ٱلۡجِنَّةِ وَٱلنَّاسِ
(O Şeytan ki) cinlərdən də olur, insanlardan da! (Və ya: (o Şeytan) istər cinlərdən olsun, istər insanlardan!)”