طه
طه
طه (طا. ها).
مَآ أَنزَلۡنَا عَلَيۡكَ ٱلۡقُرۡءَانَ لِتَشۡقَىٰٓ
(ای پیامبر! ما) قرآن را برتو نازل نکردیم که به مشقت افتی.
إِلَّا تَذۡكِرَةٗ لِّمَن يَخۡشَىٰ
مگر (آن) یاد آوری برای کسی است که (از خدا) می ترسد.
تَنزِيلٗا مِّمَّنۡ خَلَقَ ٱلۡأَرۡضَ وَٱلسَّمَٰوَٰتِ ٱلۡعُلَى
(این قرآن) فرو فرستاده شده از سوی کسی که زمین و آسمانهای بلند را آفریده است.
ٱلرَّحۡمَٰنُ عَلَى ٱلۡعَرۡشِ ٱسۡتَوَىٰ
(خداوند) رحمان (است که) بر عرش قرار گرفت.
لَهُۥ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا وَمَا تَحۡتَ ٱلثَّرَىٰ
از آن اوست آنچه در آسمانها و آنچه در زمین، و آنچه میان آن دو است، و آنچه زیر خاک (پنهان) است.
وَإِن تَجۡهَرۡ بِٱلۡقَوۡلِ فَإِنَّهُۥ يَعۡلَمُ ٱلسِّرَّ وَأَخۡفَى
و اگر سخن آشکارا بگویی (یا آن را پنهان داری) بی گمان او (راز) نهان و نهان تر را می داند.
ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ لَهُ ٱلۡأَسۡمَآءُ ٱلۡحُسۡنَىٰ
(او) الله است، که هیچ معبودی جزاو نیست؛ نامهای نیکو از آن اوست.
نتائج البحث
