مزمل
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلۡمُزَّمِّلُ
ای جامه برخود پیچیده.
قُمِ ٱلَّيۡلَ إِلَّا قَلِيلٗا
شب را جز اندکی بپا خیز (و عبادت کن).
نِّصۡفَهُۥٓ أَوِ ٱنقُصۡ مِنۡهُ قَلِيلًا
نیمهای از آن را، یا اندکی از آن کم کن.
أَوۡ زِدۡ عَلَيۡهِ وَرَتِّلِ ٱلۡقُرۡءَانَ تَرۡتِيلًا
یا اندکی بر (نصف) آن بیفزا، و قرآن را با ترتیل و تأمل بخوان.
إِنَّا سَنُلۡقِي عَلَيۡكَ قَوۡلٗا ثَقِيلًا
یقیناً ما به زودی سخنی سنگین بر تو نازل خواهیم کرد.
إِنَّ نَاشِئَةَ ٱلَّيۡلِ هِيَ أَشَدُّ وَطۡـٔٗا وَأَقۡوَمُ قِيلًا
بیگمان شب زندهداری (بر نفس) دشوار است و برای گفتار (و نیایش) مناسب و استوارتر است.
إِنَّ لَكَ فِي ٱلنَّهَارِ سَبۡحٗا طَوِيلٗا
یقیناً تو در روز مشغلة بسیار داری.
وَٱذۡكُرِ ٱسۡمَ رَبِّكَ وَتَبَتَّلۡ إِلَيۡهِ تَبۡتِيلٗا
و نام پروردگارت را یاد کن، و تنها به او دل ببند.
رَّبُّ ٱلۡمَشۡرِقِ وَٱلۡمَغۡرِبِ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ فَٱتَّخِذۡهُ وَكِيلٗا
(همان) پروردگار مشرق و مغرب که معبودی (بحق) جز او نیست پس او را کارساز ( و نگاهبان خود) برگزین.