إِذَا ٱلشَّمۡسُ كُوِّرَتۡ
Кайчан кояшның нуры китәрелсә, чорналса (караңгылык белән).
وَإِذَا ٱلنُّجُومُ ٱنكَدَرَتۡ
Вә йолдызлар җиргә коелсалар (метеоритлар).
وَإِذَا ٱلۡجِبَالُ سُيِّرَتۡ
Вә таулар урыннарыннан кузгалсалар.
وَإِذَا ٱلۡعِشَارُ عُطِّلَتۡ
Вә ун айлык буаз дөяләр игътибарсыз калдырылсалар.
وَإِذَا ٱلۡوُحُوشُ حُشِرَتۡ
Вә кыр хайваннары бер урынга җыелсалар.
وَإِذَا ٱلۡبِحَارُ سُجِّرَتۡ
Вә дәрьяләр бер урынга түгелсәләр.
وَإِذَا ٱلنُّفُوسُ زُوِّجَتۡ
Вә яхшы кешеләр яхшыларга һәм яман кешеләр яманнарга кушылсалар.
وَإِذَا ٱلۡمَوۡءُۥدَةُ سُئِلَتۡ
Вә тере хәлдә күмелгән кыз балалар соралсалар. (Җаһилият вакытында ґәрәбләр кыз балаларын тәрбияләргә авырсынып яки аларны ят кешегә кияүгә биреп җибәрү хурлык дип, тере хәлдә күмәләр иде.)
بِأَيِّ ذَنۢبٖ قُتِلَتۡ
Ни сәбәпле үтерелдең дип, нинди гөнаһы бар иде, нигә үтердегез дип.