สูเราะฮฺ อัฎ-ฎุหา
وَٱلضُّحَىٰ
ขอสาบานด้วยเวลาสาย
وَٱلَّيۡلِ إِذَا سَجَىٰ
และด้วยเวลากลางคืนเมื่อมันมืด และสงัดเงียบ
مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَمَا قَلَىٰ
พระเจ้าของเจ้ามิได้ทรงทอดทิ้งเจ้า และมิได้ทรงโกรธเคืองเจ้า
وَلَلۡأٓخِرَةُ خَيۡرٞ لَّكَ مِنَ ٱلۡأُولَىٰ
และแน่นอนเบื้องปลายเป็นการดียิ่งแก่เจ้ากว่าเบื้องต้น
وَلَسَوۡفَ يُعۡطِيكَ رَبُّكَ فَتَرۡضَىٰٓ
และความแน่นอนพระเจ้าของเจ้าจะให้แก่เจ้าจนกว่าจะพอใจ
أَلَمۡ يَجِدۡكَ يَتِيمٗا فَـَٔاوَىٰ
พระองค์มิได้ทรงพบเจ้าเป็นกำพร้าแล้วทรงให้ที่พึ่งดอกหรือ ?
وَوَجَدَكَ ضَآلّٗا فَهَدَىٰ
และทรงพบเจ้าระเหเร่ร่อน แล้วก็ทรงชี้แนะทาง (แก่เจ้า) ดอกหรือ ?
وَوَجَدَكَ عَآئِلٗا فَأَغۡنَىٰ
และทรงพบเจ้าเป็นผู้ขัดสน แล้วให้มั่งคั่ง (แก่) เจ้าดอกหรือ ?
فَأَمَّا ٱلۡيَتِيمَ فَلَا تَقۡهَرۡ
ดังนั้นส่วนเด็กกำพร้าเจ้าอย่าข่มขี่
وَأَمَّا ٱلسَّآئِلَ فَلَا تَنۡهَرۡ
และส่วนผู้เอ่ยขอนั้น เจ้าอย่าตวาดขับไล่