El-Adijat
وَٱلۡعَٰدِيَٰتِ ضَبۡحٗا
Tako mi onih koji dahćući jure,
فَٱلۡمُورِيَٰتِ قَدۡحٗا
pa varnice vrcaju,
فَٱلۡمُغِيرَٰتِ صُبۡحٗا
i zorom napadaju,
فَأَثَرۡنَ بِهِۦ نَقۡعٗا
i dižu tada prašinu
فَوَسَطۡنَ بِهِۦ جَمۡعًا
pa u njoj u gomilu upadaju –
إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ لِرَبِّهِۦ لَكَنُودٞ
čovjek je, zaista, Gospodaru svome nezahvalan
وَإِنَّهُۥ عَلَىٰ ذَٰلِكَ لَشَهِيدٞ
i sam je on toga, doista, svjestan,
وَإِنَّهُۥ لِحُبِّ ٱلۡخَيۡرِ لَشَدِيدٌ
i on je, zato što voli bogatstvo – radiša.
۞أَفَلَا يَعۡلَمُ إِذَا بُعۡثِرَ مَا فِي ٱلۡقُبُورِ
A zar on ne zna da će, kada budu oživljeni oni koji su u grobovima
وَحُصِّلَ مَا فِي ٱلصُّدُورِ
i kada iziđe na vidjelo ono što je u srcima,
إِنَّ رَبَّهُم بِهِمۡ يَوۡمَئِذٖ لَّخَبِيرُۢ
Gospodar njihov toga Dana, sigurno, sve znati o njima?