لَآ أُقۡسِمُ بِيَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ
Betohem në Ditën e Kijametit
وَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلنَّفۡسِ ٱللَّوَّامَةِ
dhe betohem në shpirtin e atij që e qorton vetveten.
أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَلَّن نَّجۡمَعَ عِظَامَهُۥ
A mendon njeriu që nuk do të mund t’ia mbledhim eshtrat e tij?
بَلَىٰ قَٰدِرِينَ عَلَىٰٓ أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُۥ
Po si jo, Ne mundemi me ia bë majet e gishtave ashtu si i ka pasur.
بَلۡ يُرِيدُ ٱلۡإِنسَٰنُ لِيَفۡجُرَ أَمَامَهُۥ
Por, njeriu dëshiron të gabojë përderisa të jetë gjallë,
يَسۡـَٔلُ أَيَّانَ يَوۡمُ ٱلۡقِيَٰمَةِ
e pyet: “Kur do të jetë Dita e Kijametit?”
فَإِذَا بَرِقَ ٱلۡبَصَرُ
Kur syri (shikimi) të shqetësohet nga frika
وَخَسَفَ ٱلۡقَمَرُ
dhe të zihet Hëna,
وَجُمِعَ ٱلشَّمۡسُ وَٱلۡقَمَرُ
dhe Dielli e Hëna të bashkohen,
يَقُولُ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذٍ أَيۡنَ ٱلۡمَفَرُّ
atë ditë njeriu, thërret: “Ku të ikim?”