وَٱلۡعَٰدِيَٰتِ ضَبۡحٗا
Betohem në atë (kuajt) që vrapojnë duke dihatur,
فَٱلۡمُورِيَٰتِ قَدۡحٗا
e që qesin xixa nga thundrat e tyre,
فَٱلۡمُغِيرَٰتِ صُبۡحٗا
dhe sulmojnë (armikun) në mëngjes,
فَأَثَرۡنَ بِهِۦ نَقۡعٗا
dhe n’atë rast çojn pluhur,
فَوَسَطۡنَ بِهِۦ جَمۡعًا
të cilët futen në radhët e armikut, -
إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ لِرَبِّهِۦ لَكَنُودٞ
me të vërtetë, njeriu është jomirënjohës ndaj Zotit të vet,
وَإِنَّهُۥ عَلَىٰ ذَٰلِكَ لَشَهِيدٞ
dhe ai, me të vërtetë, për këtë, është i vetëdijshëm,
وَإِنَّهُۥ لِحُبِّ ٱلۡخَيۡرِ لَشَدِيدٌ
dhe, ai është lakmues i madh i pasurisë.
۞أَفَلَا يَعۡلَمُ إِذَا بُعۡثِرَ مَا فِي ٱلۡقُبُورِ
E, vallë, a nuk e di ai (njeriu), kur do të përzihen (ringjallen) ata që gjenden në varreza
وَحُصِّلَ مَا فِي ٱلصُّدُورِ
dhe kur të dali në shesh ajo që është në zemra (e mira dhe e keqja),