НАҶМ
وَٱلنَّجۡمِ إِذَا هَوَىٰ
Қасам ба он ситора, чун пинҳон шуд,
مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمۡ وَمَا غَوَىٰ
ки ёри шумо на гумроҳ шуда ва на ба роҳи каҷ рафтааст.
وَمَا يَنطِقُ عَنِ ٱلۡهَوَىٰٓ
Ва сухан аз рӯи ҳаво (ҳавас) намегӯяд.
إِنۡ هُوَ إِلَّا وَحۡيٞ يُوحَىٰ
Ин сухан фақат он чизест, ки ба ӯ ваҳй мешавад.
عَلَّمَهُۥ شَدِيدُ ٱلۡقُوَىٰ
Ӯро он фариштаи пурқувват таълим додааст,
ذُو مِرَّةٖ فَٱسۡتَوَىٰ
соҳибнерӯе, ки рост истод
وَهُوَ بِٱلۡأُفُقِ ٱلۡأَعۡلَىٰ
ва Ӯ ба канораи балаыди осмон буд,
ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّىٰ
сипас наздик шуд ва бисёр наздик шуд
فَكَانَ قَابَ قَوۡسَيۡنِ أَوۡ أَدۡنَىٰ
то ба қадри ду камон ё наздиктар.
فَأَوۡحَىٰٓ إِلَىٰ عَبۡدِهِۦ مَآ أَوۡحَىٰ
Ва Худо ба бандаи худ ҳар чӣ бояд, ваҳй кунад, ваҳй кард.