لَآ أُقۡسِمُ بِهَٰذَا ٱلۡبَلَدِ
And içirəm bu şəhərə (Məkkəyə)!
وَأَنتَ حِلُّۢ بِهَٰذَا ٱلۡبَلَدِ
Sən də o şəhərin sakinisən.
وَوَالِدٖ وَمَا وَلَدَ
And olsun valideynə və onun törəməsinə!
لَقَدۡ خَلَقۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ فِي كَبَدٍ
Biz insanı çətinlik içində xəlq etdik.
أَيَحۡسَبُ أَن لَّن يَقۡدِرَ عَلَيۡهِ أَحَدٞ
O, heç kəsin ona gücü çatmayacağınımı güman edir?
يَقُولُ أَهۡلَكۡتُ مَالٗا لُّبَدًا
O deyir: “Mən çoxlu var-dövlət sərf etmişəm!”
أَيَحۡسَبُ أَن لَّمۡ يَرَهُۥٓ أَحَدٌ
O, heç kəsin onu görməyəcəyinimi zənn edir?
أَلَمۡ نَجۡعَل لَّهُۥ عَيۡنَيۡنِ
Məgər ona iki gözü Biz verməmişikmi?
وَلِسَانٗا وَشَفَتَيۡنِ
Bir dillə iki dodaq verməmişikmi?
وَهَدَيۡنَٰهُ ٱلنَّجۡدَيۡنِ
Onu iki yoxuşlu yola yönəltmədikmi?