الٓمٓصٓ
سهرنجی سهرهتای سوورهتی (البقرة) بده.
كِتَٰبٌ أُنزِلَ إِلَيۡكَ فَلَا يَكُن فِي صَدۡرِكَ حَرَجٞ مِّنۡهُ لِتُنذِرَ بِهِۦ وَذِكۡرَىٰ لِلۡمُؤۡمِنِينَ
(ئهم قورئانه) کتێبێکه و بۆت هاتوهته خوارهوه، کهوابوو با سهغڵهتیی له دڵ و دهروونتدا نهببێت (لهگهیاندنیدا) بۆ ئهوهی خهڵکی پێ بێدار بکهیتهوه، ههروهها یادهوهریشه بۆ ئیمانداران.
ٱتَّبِعُواْ مَآ أُنزِلَ إِلَيۡكُم مِّن رَّبِّكُمۡ وَلَا تَتَّبِعُواْ مِن دُونِهِۦٓ أَوۡلِيَآءَۗ قَلِيلٗا مَّا تَذَكَّرُونَ
(خهڵکینه) شوێنی ئهو (بهرنامهیه) بکهون که لهلایهن پهروهردگارتانهوه بۆتان هێنراوهته خوارهوه، جگه لهو زاته شوێنی هیچ پشتیوان و خۆشهویستێکی تر مهکهون، کهم یاداوهری و پهند وهردهگرن و بیردهکهنهوه!
وَكَم مِّن قَرۡيَةٍ أَهۡلَكۡنَٰهَا فَجَآءَهَا بَأۡسُنَا بَيَٰتًا أَوۡ هُمۡ قَآئِلُونَ
چهندهها شارو دێهاتمان وێران و کاول کرد له کاتێکدا له شهودا خهوتبوون، یان لهکاتی ئیسراحهتی نیوهڕۆدا بوون کتوپڕ سزاو تۆڵهی ئێمه یهخهی پێگرتن.
فَمَا كَانَ دَعۡوَىٰهُمۡ إِذۡ جَآءَهُم بَأۡسُنَآ إِلَّآ أَن قَالُوٓاْ إِنَّا كُنَّا ظَٰلِمِينَ
ئهو کاته که سزای ئێمه یهخهی پێگرتن ئینجا قسهو گوفتار و دۆعا و نزایان هیچ نهبوو تهنها ئهوه نهبێت دهیانوت: بهڕاستی ئێمه ستهمکار بووین، بهڕاستی ئێمه یاخی بوین.