الٓرۚ تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱلۡكِتَٰبِ ٱلۡحَكِيمِ
سهرنجی سهرهتای سوورهتی (البقرة) بده، ئهو ئایهت و فهرمانانهی (لهم سوورهتهدا ههیه) چهند ئایهت و فهرمانێکی ئهو قورئانهپڕ لهدانایی یهیه.
أَكَانَ لِلنَّاسِ عَجَبًا أَنۡ أَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ رَجُلٖ مِّنۡهُمۡ أَنۡ أَنذِرِ ٱلنَّاسَ وَبَشِّرِ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَنَّ لَهُمۡ قَدَمَ صِدۡقٍ عِندَ رَبِّهِمۡۗ قَالَ ٱلۡكَٰفِرُونَ إِنَّ هَٰذَا لَسَٰحِرٞ مُّبِينٌ
ئایا چ سهر سوڕمانێکی بۆ خهڵکی تێدایهکهوهحی و نیگامان نارد بۆ پیاوێک لهخۆیان که: خهڵکیبێدار بکهرهوهو دایان بچڵهکێنه (تا خواناس و خواپهرهست بن) و مژدهبدهبهوانهی باوهڕیان هێناوهکهبێگومان پلهو پایهی بهرزو بڵندیان بۆ ههیهلای پهروهردگاریان وتیان: بهڕاستی ئهم (محمد ناوه) جادووگهرێکی ئاشکرایه.
إِنَّ رَبَّكُمُ ٱللَّهُ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٖ ثُمَّ ٱسۡتَوَىٰ عَلَى ٱلۡعَرۡشِۖ يُدَبِّرُ ٱلۡأَمۡرَۖ مَا مِن شَفِيعٍ إِلَّا مِنۢ بَعۡدِ إِذۡنِهِۦۚ ذَٰلِكُمُ ٱللَّهُ رَبُّكُمۡ فَٱعۡبُدُوهُۚ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ
بهڕاستی پهروهردگاری ئێوه (الله) یه، ئهو زاتهیه کهئاسمانهکان و زهوی لهشهش ڕۆژدا دروست کردووه، لهوهودوا لهسهر تهختی فهرمانڕهوایی وهستا (ئهڵبهتهچۆنێتی وهستان و تهختی فهرمانڕهوایهتی و گهلێ شتی لهو بابهتانه لهڕادهی بۆچوونی ئێمه بهدهره، تهفسیری ئهم ئایهتهیان لهپێشهوا مالیک و ئهحمهد پرسیووه، لهوهڵامدا وتوویانه: وهستانهکه حهقیقهتی ههیه، چۆنیهتیهکهی شاراوهیه، پرسیار کردن دهربارهی بیدعهیه، باوهڕ بوون پێی واجبه)، ههر خۆیشی پلانی ههموو شتێک دائهنێت و ههموو شتێک ڕێک ئهخات، هیچ کهس نیه شهفاعهتخواز و تکا کار بێت، مهگهر دوای مۆڵهتی ئهو زاته، ئهو خوایه پهروهردگارتانه، کهوابوو بیپهرستن، جا ئایا بۆچی یادهوهری وهرناگرن و بیر ناکهنهوه؟!.