الٓرۚ تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱلۡكِتَٰبِ وَقُرۡءَانٖ مُّبِينٖ
سهرنجی سهرهتای سورهتی (البقرة) بده، ئهو ئایهتانهی لهم سوورهتهدا هاتووه چهند ئایهتێکی ئهو قورئانه ڕوون و ئاشکرایهیه.
رُّبَمَا يَوَدُّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَوۡ كَانُواْ مُسۡلِمِينَ
ئهوانهی که بێ باوهڕ بوون (له ئایندهیهکی نزیکدا) ئاواتهخواز دهبن که خۆزگه موسڵمان بوونایه، خۆزگه ئیماندار بوونایه.
ذَرۡهُمۡ يَأۡكُلُواْ وَيَتَمَتَّعُواْ وَيُلۡهِهِمُ ٱلۡأَمَلُۖ فَسَوۡفَ يَعۡلَمُونَ
(ئهی محمد صلی الله علیه وسلم، ئهی ئیماندار) جارێ وازیان لێبهێنه با بخۆن و ڕابوێرن و هیواو ئاواتیان سهر گهرم و بێ ئاگایان بکات، سهرهنجام خۆیان دهبیننهوه (چیان بهسهر دێت).
وَمَآ أَهۡلَكۡنَا مِن قَرۡيَةٍ إِلَّا وَلَهَا كِتَابٞ مَّعۡلُومٞ
هیچ شارو شارۆچکهیهکمان وێران نهکردووه که لهو کاتهدا نامهو کتێبێکی دیاری کراوی نهبووبێت.
مَّا تَسۡبِقُ مِنۡ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَمَا يَسۡتَـٔۡخِرُونَ
هیچ میللهت و گهلێك پێش کاتی دیاری کراوی لهناو بردنی خۆی ناکهوێت و (ههرگیز) دواش ناکهوێت.
وَقَالُواْ يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِي نُزِّلَ عَلَيۡهِ ٱلذِّكۡرُ إِنَّكَ لَمَجۡنُونٞ
(خوا نهناسان به گاڵتهوه به پێغهمبهریان صلی الله علیه وسلم) دهوت: ئهی ئهو کهسهی که قورئانت دابهزێنراوهته سهر بێگومان تۆ شێتی!!