إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوۡمِهِۦٓ أَنۡ أَنذِرۡ قَوۡمَكَ مِن قَبۡلِ أَن يَأۡتِيَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ
بهڕاستی ئێمه نوح مان ڕهوانهکرد بۆ لای قهومهکهی، فهرمانمان پێدا که؛ قهومهکهت بێدار بکهرهوه پێش ئهوهی سزایهکی به ئێش یهخهیان پێبگرێت.
قَالَ يَٰقَوۡمِ إِنِّي لَكُمۡ نَذِيرٞ مُّبِينٌ
ئهویش وتی: قهوم و هۆزو گهلم من بێگومان بێدارکهرهوهیهکی ئاشکرام بۆتان.
أَنِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ وَٱتَّقُوهُ وَأَطِيعُونِ
داواتان لێ دهکهم که: ههر خوا بپهرستن و له خهشم و قینی، خۆتان بپارێزن و فهرمانبهرداری منیش بن.
يَغۡفِرۡ لَكُم مِّن ذُنُوبِكُمۡ وَيُؤَخِّرۡكُمۡ إِلَىٰٓ أَجَلٖ مُّسَمًّىۚ إِنَّ أَجَلَ ٱللَّهِ إِذَا جَآءَ لَا يُؤَخَّرُۚ لَوۡ كُنتُمۡ تَعۡلَمُونَ
ئهو کاته خوا له گوناههکانتان خۆش دهبێت و دهتانهێڵێتهوه بۆ کاتێکی دیاری کراو، بێگومان کاتی دیاری کراوی خوا وهختێك پێش دێت، بههیچ شێوهیهك دواناکهوێت ئهگهر بتانزانیایه.
قَالَ رَبِّ إِنِّي دَعَوۡتُ قَوۡمِي لَيۡلٗا وَنَهَارٗا
دوای سهدهها ساڵ بانگهواز نوح سکاڵای کردو وتی: پهروهردگارا من به شهوو به ڕۆژ بانگی قهوم و گهلهکهمم کرد (بۆ یهکخواناسی و پارێزکاری).
فَلَمۡ يَزِدۡهُمۡ دُعَآءِيٓ إِلَّا فِرَارٗا
کهچی بانگهوازهکهی من هیچی زیاد نهکردن؛ تهنها ڕاکردنیان نهبێت.