وَٱلشَّمۡسِ وَضُحَىٰهَا
سوێند به خۆر و تیشكی خۆراکه له سهرهتایی ڕۆژدا سهرههڵدهدا).
وَٱلۡقَمَرِ إِذَا تَلَىٰهَا
سوێند به مانگ، کاتێك بهشوێنیدا دێت.
وَٱلنَّهَارِ إِذَا جَلَّىٰهَا
سوێند به ڕۆژ کاتێک که خۆر دهردهخات.
وَٱلَّيۡلِ إِذَا يَغۡشَىٰهَا
سوێند به شهو که خۆر دادهپۆشیت.
وَٱلسَّمَآءِ وَمَا بَنَىٰهَا
سوێند به ئاسمان و بهو زاته به دهسهڵاتهی دروستی کردووه.
وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا طَحَىٰهَا
سوێند به زهوی و بهو زاتهی که بهشێوهی هێلکهیی دایناوه.
وَنَفۡسٖ وَمَا سَوَّىٰهَا
سوێند به دهروون و ئهو زاتهی که به ڕێک و پێکی بهدیهێناوه.
فَأَلۡهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقۡوَىٰهَا
جا توانای خراپه و چاکه و خوانهناسی و خواناسی تێدا دابین کردووه.
قَدۡ أَفۡلَحَ مَن زَكَّىٰهَا
(سوێند بهوانه ههموو) بهڕاستی ئهو کهسه سهرفرازه که نهفسی پاک و پوخته کردووه و ئیمان و ترسی خوای تیادا ڕواندووه.