قَالَ إِنَّ هَـٰٓؤُلَآءِ ضَيۡفِي فَلَا تَفۡضَحُونِ
(لوط) گفت:« به راستی اینها میهمانان من هستند، پس مرا رسوا (و شرمنده) نکنید،
وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَلَا تُخۡزُونِ
و از خدا بترسید و مرا خوار نسازید ».
قَالُوٓاْ أَوَلَمۡ نَنۡهَكَ عَنِ ٱلۡعَٰلَمِينَ
(آنها ) گفتند:«مگر ما تو را از (مهمانی وحمایت) مردمان نهی نکرده بودیم ؟!»
قَالَ هَـٰٓؤُلَآءِ بَنَاتِيٓ إِن كُنتُمۡ فَٰعِلِينَ
(لوط) گفت:«اینها دختران(قوم) من هستند، (با آنها ازدواج کنید) اگر انجام دهنده ی کاری (مشروع) هستید».
لَعَمۡرُكَ إِنَّهُمۡ لَفِي سَكۡرَتِهِمۡ يَعۡمَهُونَ
سوگند به جان تو (ای پیامبر) که آنها در مستی خود سر گردانند.
فَأَخَذَتۡهُمُ ٱلصَّيۡحَةُ مُشۡرِقِينَ
پس هنگام طلوع آفتاب صیحه (= بانگ مرگبار) آنها را فرو گرفت.
فَجَعَلۡنَا عَٰلِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمۡطَرۡنَا عَلَيۡهِمۡ حِجَارَةٗ مِّن سِجِّيلٍ
آنگاه بالای آن (آبادیها) را پایین قرار دادیم. (و زیررو کردیم) و بر(سر) آنان سنگهای از سنگ گل بارانیدیم.
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّلۡمُتَوَسِّمِينَ
بی گمان در این (سر گذشت) نشانه های برای هوشیاران است.
نتائج البحث
